تمام شدن
گاه شیرین است
مثل انتظار
که باز کنی پنجره را
و فریاد بزنی
شوق آمدنش را
گاه تلخ است
که بنشینی
کنار پنجره یک عمر
و ببندی پنجره را
آمدنی نیست انگار